Een complex en vaak verkeerd begrepen beroep
Sekswerk in Frankrijk is een complex en vaak onbegrepen beroep, dat gevormd wordt door een wettelijk kader dat zowel historische als hedendaagse opvattingen over prostitutie weerspiegelt. Hoewel prostitutie op zich legaal is, hebben de wetten rondom deze praktijk aanzienlijke uitdagingen gecreëerd voor sekswerkers, met gevolgen voor hun veiligheid, autonomie en de mogelijkheid om in een veilige omgeving te werken.
Een van de belangrijkste tegenstrijdigheden in de Franse benadering van sekswerk is dat, hoewel het inkomen uit sekswerk belastbaar is en aangegeven moet worden, sekswerkers nog steeds niet de volledige rechten en bescherming hebben die andere beroepen wel hebben. Dit leidt tot een situatie waarin sekswerkers de verplichtingen van elke andere werknemer vervullen - belasting betalen en bijdragen aan de economie - maar niet de bijbehorende rechten en bescherming krijgen. In dit licht kan gesteld worden dat de staat zelf een rol speelt die verwant is aan die van een "pooier", die profiteert van het werk van sekswerkers zonder de wettelijke en sociale steun te bieden die met dergelijke verplichtingen gepaard zou moeten gaan. Deze hypocrisie benadrukt de diepe gebreken en tegenstrijdigheden binnen het huidige wettelijke kader.
In Frankrijk is de juridische benadering van sekswerk sterk beïnvloed door abolitionistische ideologieën. Historisch gezien was het abolitionisme gericht op het afschaffen van de regulering van prostitutie, waarbij sekswerkers werden gezien als slachtoffers die gere-integreerd moesten worden. Dit perspectief is geëvolueerd, waarbij het moderne abolitionisme prostitutie volledig wil uitbannen, vaak vanuit de overtuiging dat prostitutie geweld tegen vrouwen is. Als gevolg hiervan bevinden sekswerkers in Frankrijk zich in een precaire positie, gevangen tussen wetten die aspecten van hun werk criminaliseren en maatschappelijke opvattingen die hun beroep stigmatiseren.
Een van de grootste uitdagingen voor sekswerkers in Frankrijk is de ruime definitie van "pooierschap" (proxénétisme) onder de Franse wet. Deze definitie kan een breed scala aan activiteiten omvatten, waaronder activiteiten die anders gezien zouden kunnen worden als ondersteunende of consensuele afspraken. Zo kan bijvoorbeeld het delen van een werkruimte of het ontvangen van hulp van vrienden of familie wettelijk gezien worden als pooierij, wat leidt tot verdere isolatie en kwetsbaarheid van sekswerkers.
Het Syndicat du Travail Sexuel (STRASS) loopt voorop als het gaat om het opkomen voor de rechten van sekswerkers in Frankrijk. STRASS is tegen zowel de abolitionistische als de regulerende aanpak, omdat deze kaders de autonomie en rechten van sekswerkers niet respecteren. In plaats daarvan pleit STRASS voor de toepassing van het gewoonterecht (droit commun) op sekswerk, waardoor de specifieke straffen die aan het beroep verbonden zijn zouden verdwijnen en sekswerkers onder dezelfde wettelijke bescherming zouden kunnen opereren als ieder ander beroep.
Een belangrijk onderdeel van STRASS is de decriminalisering van sekswerk. Dit omvat het afschaffen van wetten die klanten bestraffen en het verwijderen van wettelijke bepalingen die ondersteunende relaties classificeren als pooierschap. Door te pleiten voor deze veranderingen wil STRASS het stigma en de juridische barrières verminderen die sekswerkers ervan weerhouden om toegang te krijgen tot hun volledige rechten en bescherming.
Daarnaast vecht STRASS voor de erkenning van sekswerk als legitieme arbeid, die dezelfde rechten en bescherming verdient als elk ander beroep. Dit omvat toegang tot sociale uitkeringen, wettelijke bescherming tegen uitbuiting, en de mogelijkheid om zich te organiseren en collectief te werken zonder angst voor criminalisering.
Ondanks de uitdagingen blijven sekswerkers in Frankrijk opkomen voor hun rechten en eisen erkenning en respect. De strijd voor decriminalisering en de toepassing van het gewoonterecht blijft doorgaan, waarbij STRASS de leiding neemt in de richting van een toekomst waarin sekswerkers kunnen werken met waardigheid, veiligheid en autonomie.
Ga voor meer informatie over STRASS en hun belangenbehartiging naar hun website https://strass-syndicat.org/.
Terwijl het landschap van sekswerk in Frankrijk zich blijft ontwikkelen, is het duidelijk dat de stemmen en ervaringen van sekswerkers zelf centraal moeten staan in elke discussie. De weg vooruit ligt niet in paternalistische benaderingen die proberen te "redden" of te controleren, maar in het in staat stellen van sekswerkers om hun eigen toekomst te bepalen, vrij van stigmatisering en discriminatie.